[ Home ]  
 
 
 
DE MOTOR
KARAVAAN

 
 
 
Dagboek

NEPAL-CHINA OVERLAND 2012

30 Oktober - Door: Dafne de Jong
Naar Hangzhou

   

De rit van Tunxi naar Hangzhou is met een kleine 160 km maar kort. "We moeten die kant op," zegt Chloe. Vanuit het hotel gaan we rechts de weg met door een berm gescheiden rijbanen op, om een stukje verder te keren. De motorrijders doen dat natuurlijk anders en we laten ze gaan.

Een heel stuk slingeren we door de heuvels met hier en daar slecht wegdek, nieuwe stroken beton op de helft van de weg - plakken van wel 30cm hoog... Na ruim twee uur gereden te hebben verwacht ik eigenlijk ergens de motoren te zien staan. "Trek in koffie," zegt een stemmetje in mij. Ook in het volgende dorp wordt mijn dorst niet gelest. We rijden door, maar de achterbank zit steeds minder lekker en nog eens twee dorpen verder moet ik er uit.

Ik stuur Erwin een sms voor het geval ze verderop op ons zouden staan te wachten, maak koffie en koop bij een lokale keuken een soort pompoen-koek erbij.
"Laat mij het volgende stuk maar rijden, want ik kan gewoon niet meer zitten achterin," vertaalt Chloe voor me. Ik was eigenlijk niet van plan in grote steden te rijden en ook nu neem ik me voor weer te ruilen voordat we Hangzhou bereiken, maar als we uiteindelijk geleidelijk de stad inrijden, doe ik dat toch niet.


Op weg naar Dazu

De Chinezen rijden niet zoals wij in West Europa gewend zijn. Er wordt heel veel getoeterd en misschien ligt het aan mij, maar het lijkt ook of die toeters heel veel meer decibellen produceren. Lijnen op de weg zijn alleen belangrijk als er camera's boven hangen en eigenlijk is dat met alles zo. Vandaar het grote aantal camera's voor van alles en nogwat.
Als er geen camera is, rijdt de Chinees als volgt: Is er een gaatje dan stuurt hij erin. Kan hij dan niet verder dan toetert hij. Verder toetert hij voor alles wat de weg opkomt en elke keer dat hij wil zeggen: "Pas op, ik ben hier," zoals vogeltjes dat doen. Oh ja, en als hij op de linkerbaan kan rijden, dan doet hij dat!

Ik pas mijn regels een beetje aan de Chinezen aan. Duidelijk laten zien wat ik doe is altijd het belangrijkst, dan rijdt de rest wel om me heen. Ik toeter wanneer ik denk dat de Chinees dat van me verwacht en verder heb ik altijd meer tijd en geduld dan de andere weggebruikers. Van links of rechts, de Chinees heeft altijd voorrang, neemt altijd voorrang, maar blijft als jij voorrang neemt of hebt tevens zo lang mogelijk om je heen rijden Als je dus in een drukke straat wilt keren of linksaf wilt op een kruising zonder stoplichten, ga je niet staan te wachten tot er even niets aankomt, nee, je begint heel langzaam te keren, steeds een stukje verder als er ruimte is. Alles rijdt om je heen, stopt en toetert als dat niet kan... Tot je gekeerd bent. Ik probeer het en het werkt!

Het verkeer is hier natuurlijk het gesprek van de dag en de China-rijders zijn het er allemaal over eens dat de Chinees niet kan rijden, heel aggressief is in het verkeer en überhaupt geen manieren kent. Iedere rit is veroorzaakt weer een hoop kromme tenen en verzakte harten. "Volgens mij vinden ze het allemaal zo normaal dat ze jullie opmerkingen en gebalde vuisten niet begrijpen," heb ik eens geprobeerd het van een andere kant te zien. "Ik trap een deuk in z'n deur," krijg ik als antwoord.

Het is een van de redenen dat er besloten is vanaf Shanghai te verschepen. Het scheelt mij 1200km in de auto te zitten en ik ben er dus ook allesbehalve rouwig om. Ik ben de spookrijder in de Gobi woestijn nog niet vergeten en zou het fijn vinden als de Chinezen beter zouden rijden. Maar het is me zelfs niet gelukt één Chinees daarvan in 50 dagen iets mee te geven: Onze chauffeur haalt namelijk nog steeds net voor blinde bochten in, houdt nog steeds geen afstand, gaat op zijn rem staan voor alles wat op een camera lijkt... Ik hou er rekening mee en doe ook achterin mijn gordel om.


Op weg naar Yichang

In Hangzhou rij ik dus de auto door de stad. Een wegopbreking voegt nog een paar blokken extra toe en om de parkeerplaats te vinden rij ik om het hotel nog door een wel heel erg smal straatje. Bij de kruising komen daar ook ineens onze China-rijders van rechts aangereden. Wie heeft/neemt er voorrang? Ik rij langzaam door... Ze rijden om me heen ;-).



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ontwerp:

(c) Copyright 2004 - 2009 by Studio R&D
Alle auteurs- en beeldrechten zijn voorbehouden en
mogen niet zonder schriftelijke toestemming voor welk doeleinde dan ook gebruikt worden
Zie ook de
disclaimer