[ Home ]  
 
 
 
DE MOTOR
KARAVAAN

 
 
 
Dagboek

NEPAL-CHINA OVERLAND 2012

19 September - Door: Dafne de Jong
Naar het noorden

   

Zulfiqar en ook Asad en Abdullah gaven ons gistermiddag en avond adviezen over de routeopties die er zijn. De Karakoram Highway is een prachtige weg, maar het zijn daarnaast ook vooral de valleien die door de Karakoram verbonden worden die de moeite waard zijn.
Omdat dit ook voor mij de eerste keer is dat we hier onderweg zijn, hebben we besloten geen vaste route te plannen, maar onderweg te zien waar we 's avonds uitkomen en zullen overnachten. Er zijn natuurlijk allerlei manieren om een indruk te krijgen hoe lang je over een traject doet, maar of we zelf langzamer of sneller zullen zijn, zal nog moeten blijken.

Omdat we gister in Lahore zijn gebleven, hebben we nu nog 6 dagen voor we naar de grens rijden en over de Khunjerab pas Pakistan zullen verlaten. De planning was: Rawalpindi, Paras, Chilas, Astore, Skardu, Karimabad, grens... Maar dat halen we niet.
"Waarom Rawalpindi? Je kunt in één dag naar Manserah rijden," zegt Zulfiqar. "Beter is het voor Abottabad te kiezen, zeggen daarna Abdullah en Asad. We hebben alle opties goed in ons opgenomen.

Ondanks dat Zulfiqar adviseerde om om 5 uur 's morgens al te vertrekken, wil hij toch graag met een paar motormaten naar het hotel te komen om samen op de foto te gaan, om 8 uur. Wij willen toch ook wel graag eerst ontbijten.

De weg Lahore uit in het spitsuur is een uitdaging, maar we komen er redelijk vlot doorheen. De hoosbui van gisteravond heeft grote plassen water achtergelaten en ook de motoren dampen hevig.



Er is ongelooflijk veel te zien langs de weg hier en langs de hele GT- (Grand Trunk) road richting Islamabad. Er zijn mensen aan het werk in de meest uiteenlopende beroepen: kappers, schoenmakers, kleermakers, verkopers van van alles; 2 man sjouwen hele lange kunststof buizen op hun schouder, de uiteinden hangen naar beneden en raken nog net niet de grond. Ook wordt er van alles in tuk tuk's of gemotoriseerde riksha's vervoerd; stenen, hurk-toiletpotten, hele lange staalprofielen die voor en achter meters uitsteken, andere riksha's hebben achterop een soort voliere met drie verdiepingen met kippen erin en dan zijn er natuurlijk de nodige kleine autootjes waarin koeien en buffels vervoerd worden. Ze staan in de bakjes en kijken uit over de stuurkabine.



Het valt me op dat de mensen die dieren hoeden langs de weg daar heel goed voor zorgen. Schapen en geiten met glanzende vachten. Ook lopen er met kamelen langs de weg. Bij een veemarkt stoppen we om foto's te maken.



Behalve veeboeren zijn er ook verkopers van kleurige nylon touwen waarmee de koeien en buffels worden vastgebonden, een verkoper van tabak dat van dikke gedroogde strengen gesneden wordt er zijn verkopers van thee en eten die ons uitnodigen, maar we willen de anderen niet te lang laten wachten. Als John en ik terug komen staat er een hele meute om de motoren.



Om vier uur 's middags is het duidelijk dat we Abottabad niet gaan halen. We vragen de politie en de bestuurder van een duurdere auto (die spreekt vast engels) naar een hotel. 8km verderop vinden we er een in Haripur. Ze hebben nog één kamer vrij met drie bedden erin, maar we kunnen nog twee extra matrassen krijgen.
Erwin en ik leggen die matrassen buiten op de verandah waar het snachts heerlijk afkoelt. Bij zonsopgang wordt ik door 3 moskeeën in de buurt gewekt.

We vertrekken vroeg en ontbijten uiteindelijk in Mansehra, waar we ook geld willen scoren, want alle ATM's weigeren onze kaarten. Maar de bank die in de gids van lonely planet staat zegt niets te kunnen doen. We laten de motoren er staan en met z'n drieën houden we een taxi aan die ons naar een money exchange brengt. Dan maar cash wisselen.

Twee mensen zitten in kleermakerszit in de back-office, die lijkt op een enorm dressoir tegen een achterwand die aan de voorzijde tot aan het plafond van de rest afgescheiden is dmv kippengaas. Het ziet er grappig uit maar ik heb niet het lef er een foto van te maken. We krijgen een uitstekende koers voor onze euro's.

Als we het kleine stadje achter ons laten wordt de weg steeds leger. Al snel slaan we rechtsaf en verlaten we de Karakoram Hwy op de weg die ons over de Babusar pas zal brengen. We volgen de Kunhar, een zijrivier van de Indus naar Naran. Sommige stukken zijn geasfalteerd en makkelijk begaanbaar, andere delen zijn door landverschuivingen onverhard geworden of door teveel water uit de bergen weggespoeld.
Leentje wordt het op een gegeven moment teveel en dus rij ik haar motor verder, zodat zij bij Theo achterop kan.

Natuurlijk had ik liever mijn Ténéré (Yamaha) meegenomen, maar de kosten van het transport, van de tijdelijke invoer in China, onderhoud, banden en brandstof, hadden de reissommen voor mijn vier reisgenoten nóg verder opgedreven en het feit dat we nu een reserve rijder hebben die zodra dat nodig is de motor van één van de vier reisgenoten over kan nemen, is een welkome gedachte.
John vervoert mijn bagage op zijn motor en Erwin heeft zijn duo-seat meegenomen, de zetel voor achterop die trouwens op alle vier de motoren past (BMW heeft een zadel dat uit twee delen bestaat).

Omdat we extra vroeg vertrokken zijn hadden we gehoopt ook mooi op tijd aan te komen, maar in een dorp staat ineens het verkeer vast. Er is een demonstratie van scholieren die eisen dat ze beter onderwijs krijgen en de weg wordt geblokkeerd. We staan zo ruim een uur stil, eten meloen en Erwin zorgt voor een lekker kopje thee, totdat alles weer mag gaan rijden.

We komen dus toch nog in de schemering in Naran aan, waar we het hotel vinden dat ons door onze motorvrienden in Lahore is aanbevolen.



Leentje


John


Erwin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Ontwerp:

(c) Copyright 2004 - 2009 by Studio R&D
Alle auteurs- en beeldrechten zijn voorbehouden en
mogen niet zonder schriftelijke toestemming voor welk doeleinde dan ook gebruikt worden
Zie ook de
disclaimer