Ik ben een paar dagen later naar Kiev vertrokken dan de bedoeling was. Misschien had ik al gezegd dat ik afgelopen vrijdag zou vertrekken. Echter... 

Plotseling, vlak voor vertrek, brak een fusee kogel van mijn Renault Kangoo. De garage had misschien wel, misschien niet tijd, dus op hun advies heb ik hem zelf vervangen. De chefmonteur zei nog dat als je remmen kunt vervangen, en dat kan ik, dat zo'n fuseekogel dan een peulenschilletje was. Alleen maar 3 boutjes!

Maar die boutjes zaten wel toevallig hartstikke vast. 
Gelukkig heb ik een haakse slijper. De fusee kogel eruit en toen de nieuwe... Ja, die kreeg ik er niet in.  Daar is een trucje voor nodig en ik had even geen chefmonteur bij de hand. Na een beetje rukken viel ineens de hele vooras er uit en was niet meer terug te krijgen.
 
Dan maar alles los dacht ik, maar ik was vergeten dat alles zo godvergeten vast zat. Het eerste dat ik molde was een stuurkogel. Toen flikkerde de auto van zijn kruk en daarbij scheurde een hoes van de vooras. 
Even een beetje huilen en dan naar bed. 

De volgende morgen heb ik er een technische vriend bijgehaald. Hij nam direkt het heft in handen en wist me te vertellen dat het allemaal helemaal niet zo heel erg was. Bij de garage een nieuwe vooras en een stuurkogel besteld. De dag daarop samen met vriend de hele klerezooi weer in elkaar gezet inclusief met trucen die ik nou dus ook ken. Ik weer blij.
 
Alleen moest nou nog iets uitgelijnd worden. Maandag naar de uitlijner. De eerste uitlijner had misschien wel misschien geen tijd. Daar trap ik nooit meer in. 
Metteen doorgereden naar de volgende uitlijner en die kon direct alles vierkant uitlijnen. Dat klonk zeer professioneel en overtuigend. En de monteur bleek het nog echt te kunnen ook. Bij de rekening kreeg ik slecht nieuws. De linkervoorrem zat vast. 
Ik heb nog dom gevraagd of ik daar mee naar Kiev kon rijden, maar gelukkig zei de monteur heel streng dat dat onmogelijk was. 

Dus thuisgekomen, wiel eraf, remmenblok eraf, de heleboel uit elkaar gehaald en toen kon ik bij de zuiger komen. Nou, die zat inderdaad muurvast. Na 2 uur voorzichtig peuteren wrikken drukken en trekken had ik het geval uit elkaar en kon ik de zuiger schoonmaken invetten en weer in elkaar zetten. 
Daarna weer alles gemonteerd, remmen ontluchten en stukkie rijden. Juich! Alles deed het dus ik kon weg. 
Ik ben gaan slapen om 's nachts om 12 uur te vertrekken.

Bij de grens hoefde ik maar 2 uur te wachten. 
's Middag, woensdag, om 1 uur was ik bij mijn flat in Kiev. Lena was erg blij en blij vrouwen zijn toch een stuk lekkerder. 
 
Lena weet ook nog een mopje. 
Als je vanaf Kiev naar het westen rijdt en de koeien zijn ineens een stuk mooier dan de vrouwen dan ben je de Nederlandse grens gepasseerd.