Vanmorgen een langzame start wat het motorrijden betreft. Na de avondwandeling van gisteren vroeg Suzdal om een nadere verkenning. En dus sprongen John, Leon en ik vanmorgen om half acht vol goede moed op geleende fietsen van het hotel.

Het stadje zit vol met kremlins, kloosters en andere gebouwen met glimmende daken. Tot twee keer toe zijn we ergens weggestuurd, omdat we er niet mochten zijn. Toen ik zei “maar dan moet je de deur ook niet open laten”, leek het net of dat vrouwtje me verstond… Zodra ik m’n hielen had gelicht werd de deur achter me op slot gedaan. De vrouwen hier dragen allemaal een hoofddoek. Het voelt erg kaal om blootshoofds tussen al die bedekte vrouwen te staan.

Nadat we moed hadden verzameld om de zon en warme wind richting Nizny Novgorod te doorkruisen reed ik met Leon, Ruud en Fred het stadje uit. We dachten een mooi binnendoor-paadje te hebben gevonden op de kaart, maar daar waar het paadje een rivier oversteekt maakt het ontbreken van een brug dat knap lastig.

We ruiken de bosbranden in de buurt en zien even later ook een blushelikopter vliegen. De lucht wordt ondertussen al maar mistiger door de rook. Ook de temperatuur lijkt erdoor beïnvloed te worden. Eén van de thermometers die ik onderweg tegenkom zegt dat we worden gaargestoomd bij 45 graden (gelukkig zie ik later dat het toch echt tien graden koeler is… Pfff).

Dichterbij de stad rijden we langs grote verbrande stukken grond en begroeiing. Ook Nizny Novgorod gaat schuil onder een dikke laag rook.