Vandaag reed in met Hester op haar Yamaha Tenere en Leon op zijn BMW 1200 GS

Vertrek uit Vilnius - Foto: Hester

Om per motor te reizen heb je een doel nodig. Met vier Baliebikers ging ik twee jaar geleden naar de Noordkaap en toen we er waren zei Krijn. (een Baliebiker); “Kom we gaan maar weer eens op huis aan”. Drie jaar geleden, vraag me niet waarom, reed ik naar Gibraltar en weer terug. Met Gerda een paar jaar ervoor net zo, maar dan naar de poolcirkel. Ook zo’n soort rit. Het gaat nergens over maar je doet het.

De Litouwers hebben dat in de gaten en zijn op zoek gegaan of zij ook zo een doel hadden. En ja hoor, net iets ten noorden van Vilnius blijkt het geografisch middelpunt van Europa te liggen. Volgens mij draaien de oude Sovjet bazen zoals Groetzsjof (Chroesjtsjov red.) en Breznjev zich in hun graf om bij de gedachte dat hun satellietstaat van het oude CCCP imperium, nu op deze manier hun best doen om bij het kapitalistisch Europa te horen.

Maar het werkt wel. We maakten er onze foto’s en brachten een bezoekje aan het informatiecentrum.

De foto's op de weg zijn gemaakt door Hester met een helmcamera. Een echt hebbedingetje; de camera bedoel ik!

Verder ging het. Leon had op een conventionele manier de route gemaakt, namelijk met de landkaart op de tanktas. Niks een route rijden die je GPS uitspuugt, maar een weg kiezen en na verloop van tijd opnieuw de kaart erbij en verder trekken.

Het leverde een geweldige dag op met daarin ongeveer vijfenzeventig kilometer onverharde weg. De ultieme test voor de vele kilometers onverhard die we in Rusland gaan krijgen. Het was even wennen maar na verloop van tijd had ik het gevoel dat het lekker ging, totdat we eenjongenman op zijn motor met - waarschijnlijk - zijn zusje achterop, in korte broek, T-shirt en zonder helm zagen rijden. In vergelijk met hem stonden we stil.

Rond zeven uur arriveerden we voldaan in Tartu

Foto: Hester

Ruud maakt stof - Foto: Dafne

Jaap en Ida - Foto:Dafne