Een jaar ongeveer weet ik dat ik deze reis ga maken en ik kocht er in september 2009 al een tweedehands Honda Transalp voor. Immers je moet de nukken van een motor leren kennen, voor dat je zo'n  megatour gaat maken.
Eerst in augustus 2009 het plan dat ik met Ride-on graag naar Vladivostok wilde rijden thuis voorzichtig bekend gemaakt, en waarachtig het was geen
probleem. Ze gunnen het me, mijn familie.

Toen begon het echt. De informatie bij Rob en Dafne aangevraagd. Daarna veel lezen over de steden in de route. A passant de TV series van Jelle Brandt
Corstius over Rusland bekeken en zelfs de afgelopen winter naar Russische les. Ik wilde immers beslagen ten ijs komen.
In mei nog een proefrit van ruim 2000 km gemaakt om te voelen hoe die Alp het doet, zit en voelt. In juni ruim tien uur gesleuteld bij een Transalp dealer om straks zoveel als mogelijk zelf te kunnen repareren als dat nodig is. Kleppen stellen, olie verversen, ketting en banden verwisselen en tot slot de reserve onderdelen
uitzoeken. Niets wil ik aan het toeval overlaten.

Als laatste de koffers en tas inpakken met kleding voor vijftig dagen. Daarna steeds maar weer kledingstukken er uit halen, omdat het er niet in past. Dan maar een flacon wasmiddel mee.

Zondag is het dan zover. Mijn wereldreis kan beginnen. Het laat me geen moment meer los. En als ik nu nog wat vergeten ben......... dan ben ik het vergeten!